Κινηματογραφικές πρεμιέρες: Οκτώ ταινίες για όλα τα γούστα βγαίνουν στα σινεμά

Αυτή την εβδομάδα, ο Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ μας ταξιδεύει στην εποχή της Nouvelle Vague!

Tην ίδια ώρα, ο Φατίχ Ακίν επιστρέφει στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου μέσα από τα μάτια ενός παιδιού, η Νταϊάν Λέιν πρωταγωνιστεί στο πολιτικό θρίλερ του Γιαν Κομάσα, ο Λουίς Ορτέγκα με το ανατρεπτικό «Σκοτώστε τον Τζόκεϊ» εξερευνά θέματα ταυτότητας, ενώ η απίστευτη ιστορία του διοικητή Μοχάμεντ Μπιντά μετατρέπεται σε στρατιωτικό θρίλερ για γερά νεύρα.

Nouvelle Vague

  • Σκηνοθεσία: Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ
  • Παίζουν: Γκιγιόμ Μαρμπέκ, Ζόι Ντόιτς, Ομπρί Ντιλέν, Αντριέν Ρουγιάρ, Αντουάν Μπεσόν

Περίληψη: Το περιπετειώδες χρονικό της δημιουργίας του εμβληματικού «Με Κομμένη την Ανάσα» του Ζαν-Λικ Γκοντάρ.

Στην πρώτη μη αγγλόφωνη ταινία του, ο Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ αφηγείται την αρχή της κινηματογραφικής καριέρας του ασυμβίβαστου Ζαν-Λικ Γκοντάρ.

Έχοντας περάσει αρκετά χρόνια γράφοντας για το περιοδικό «Cahiers du Cinéma», ο Ζαν-Λικ Γκοντάρ, σε ηλικία 29 ετών, δηλώνει: «Ο καλύτερος τρόπος να κριτικάρεις μια ταινία είναι να τη γυρίσεις». Ο ίδιος αισθάνεται αποτυχημένος, καθώς ο Τριφό με τα «400 χτυπήματα» και ο Σαμπρόλ με το «Beau Serge» είχαν ήδη θέσει τις βάσεις ενός νέου κινηματογραφικού ρεύματος. Έτσι, ξεκινάει, πείθοντας τον Ζορζ ντε Μπορεγκάρ να χρηματοδοτήσει μια ανεξάρτητη ταινία χαμηλού προϋπολογισμού, με συνοδοιπόρο τον Φρανσουά Τριφό, βασισμένος σε μια είδηση για έναν γκάνγκστερ και την κοπέλα του.

Πρόκειται για το εμβληματικό πλέον φιλμ «Με κομμένη την ανάσα», με πρωταγωνιστές τον ερασιτέχνη πυγμάχο Ζαν-Πολ Μπελμοντό και την Αμερικανίδα σταρ Ζαν Σίμπεργκ, με τον πρώην πολεμικό φωτογράφο Ραούλ Κουτάρ να αναλαμβάνει χρέη οπερατέρ. Τα γυρίσματα είναι χαοτικά με τον ιδιότροπο Γκοντάρ να καταδικάζει τους κανόνες του παραδοσιακού ρυθμού, να αντικαθιστά τους κλασικούς διαλόγους με τα χαρακτηριστικά του αποφθέγματα και να κινεί την κάμερα νευρικά. Φίλοι και συνεργάτες εμφανίζονται σε μικρούς ρόλους, στηρίζοντας το όραμα αυτής της ιδιοφυΐας και αποδεικνύοντας την ορμή μιας παρέας που άλλαξε για πάντα το σινεμά.

Ο Λινκλέιτερ («Dazed and Confused», η τριλογία του «Πριν το Ξημέρωμα», «Μεγαλώνοντας») επιστρέφει στην εποχή του «Νέου Ρεύματος», που απελευθέρωσε την κινηματογραφική γλώσσα από τους περιορισμούς της κλασικής φιλμικής δραματουργίας, με νοσταλγική διάθεση από τη μία, αναρωτώμενος από την άλλη γιατί δεν φτιάχνονται πια τέτοιες ταινίες.

Γι΄ αυτό γυρίζει σε ασπρόμαυρο φιλμ και σε κάδρο 4:3, όπως ακριβώς οι δημιουργοί του «Νέου Ρεύματος», επιλέγει πρωτοεμφανιζόμενους ηθοποιούς για το καστ — τον Γκοντάρ ερμηνεύει ο Γκιγιόμ Μαρμπέκ — και υπογράφει έναν φόρο τιμής στον πιο ανατρεπτικό σκηνοθέτη της εποχής, αποθεώνοντας τη δημιουργική αυθάδεια της νέας γενιάς που «αναζητάει νέους τρόπους έκφρασης», όπως έλεγε και ο Τσέχοφ.

Χωρίς σοβαροφάνεια, αλλά με ανάλαφρο χιούμορ και παιδική αφέλεια, η ταινία αποτυπώνει μια εποχή που, μάλλον με την έλευση της τεχνολογίας, έχει χαθεί ανεπιστρεπτί, εξυμνώντας τη μαγεία του χειροποίητου. Οι ιδιοτροπίες του Γκοντάρ μπορεί να εξομαλύνονται, καθώς ο Λινκλέιτερ εστιάζει στην ιδιαίτερη «τρέλα» του, που δεν μπαίνει σε καλούπια — όπως και τα έργα του. Οι ανησυχίες των δημιουργών, ο αγώνας τους να κάνουν τις ταινίες που θέλουν κόντρα στο σύστημα, αλλά και οι ενδιαφέρουσες ιστορίες από τα παρασκήνια των γυρισμάτων — κάποιες αρκετά γνωστές στους σινεφίλ — δίνουν τον τόνο σε αυτή την επιστολή αγάπης προς την έβδομη τέχνη. Ίσως να μην την ενέκρινε ο Γκοντάρ, αλλά αναμφίβολα θα διασκεδάσει όποιον αγαπά τον κινηματογράφο.

Στο Νησί του Άμρουμ (Amrum)

  • Σκηνοθεσία: Φατίχ Ακίν
  • Παίζουν: Γιάσπερ Μπίλερμπεκ, Νταϊάν Κρούγκερ, Ματίας Σβαϊγκχέφερ, Λόρα Τόνκε, Λίσα Χαγκμάιστερ, Κίαν Κόπκε, Λαρς Γιένσεν

Περίληψη: Γερμανία, άνοιξη του 1945. Ο Νάνινγκ μεγαλώνει με τη μητέρα του στο νησί Άμρουμ, περιμένοντας την επιστροφή του πατέρα του από το μέτωπο.

Ταινία εποχής του Φατίχ Ακίν με φόντο το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος βαίνει προς το τέλος του και ο δωδεκάχρονος Νάνινγκ, μέλος της χιτλερικής νεολαίας, περνά ήσυχα τις μέρες του στο απομονωμένο νησί Άμρουμ της Γερμανίας, περιμένοντας την επιστροφή του πατέρα του από το μέτωπο. Όταν η μητέρα του, που μόλις έχει γεννήσει, ζητά ψωμί με βούτυρο και μέλι, ο Νάνινγκ ανακαλύπτει ότι πολλά τρόφιμα σπανίζουν λόγω έλλειψης προμηθειών. Αποφασισμένος να της τα φέρει, ξεκινά μια «αποστολή» που θα τον φέρει σε επαφή με τη σκληρή πραγματικότητα: βοηθά έναν ψαρά να σκοτώσει μια φώκια, γδέρνει κουνέλια, τραγουδά εμβατήρια για χάρη του Ναζί θείου του, κλέβει αυγά από μια χήνα και περνά χρόνο με την οικογένεια του φίλου του. Μέσα από αυτές τις εμπειρίες, ανακαλύπτει γιατί κάποιοι γείτονες τους αποστρέφονται και τι πραγματικά συμβαίνει γύρω του.

Ανάμεσα στις πολλές ταινίες που έχουν αφηγηθεί ιστορίες για τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, λίγες έχουν ασχοληθεί με την επόμενη μέρα της γερμανικής ήττας, μια περίοδο που σήμανε την κατάρρευση μιας ιδεολογίας και ελπίδας που κυριαρχούσε για δεκαετίες στον γερμανικό λαό. Ο βετεράνος Γερμανός σκηνοθέτης και σεναριογράφος Χαρκ Μπομ, βασικός συνεργάτης του Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ και μέντορας του Ακίν, έγραψε ένα σενάριο εμπνευσμένο από τις προσωπικές του αναμνήσεις, που βλέπει αυτή την επόμενη μέρα μέσα από τα μάτια ενός παιδιού. Ένιωσε όμως ότι δεν έχει πια τις δυνάμεις να το γυρίσει, κι έτσι το εμπιστεύτηκε στον Ακίν.

Εγκαταλείποντας το γνωστό του ρεαλιστικό ύφος, ο Τουρκογερμανός σκηνοθέτης αντιπαραβάλλει την αθωότητα και την ευαισθησία του μικρού πρωταγωνιστή με τη σκληρή πραγματικότητα και τη ναζιστική ιδεολογία, φτιάχνοντας ένα ευφυές οδοιπορικό ενηλικίωσης και ταυτόχρονα μια κινηματογραφική πραγματεία για το «κακό».

Σε αντίθεση με τη Χάνα Άρεντ, που υποστηρίζει την κοινοτοπία του, ο Μπομ, ακαδημαϊκός ο ίδιος με συγκινητική απαλότητα, επιλέγει ως κεντρικό του ήρωα ένα γλυκό παιδί με ευαίσθητη καρδιά, που μεγαλώνοντας σε ένα περιβάλλον όπου η βία αποενοχοποιείται, χάνει σταδιακά, χωρίς να το συνειδητοποιεί, την αθωότητά του, παραμένοντας όμως μέχρι το τέλος ένας φύσει θετικός χαρακτήρας.

Με σπάνια τρυφερότητα και ποιητική διάθεση, ο Ακίν φτιάχνει ένα παραμύθι ενηλικίωσης, πολιτικά οξυδερκές σε μια εποχή που η άνοδος της ακροδεξιάς τόσο στη χώρα του όσο και στην Ευρώπη είναι γεγονός, κερδίζοντας την καρδιά του θεατή, όπως και το αθώο βλέμμα του μικρού Νάνινγκ.

Η Επέτειος (Anniversary)

Σκηνοθεσία: Γιαν Κομάσα

Παίζουν: Νταϊάν Λέιν, Κάιλ Τσάντλερ, Μάντλιν Μπρούερ, Ζόι Ντόιτς, Ντάριλ ΜακΚόρμακ, Ντίλαν Ο’ Μπράιν

Περίληψη: Στην 25η επέτειο των γάμων της, η καθηγήτρια πανεπιστημίου Έλεν γνωρίζει τη φιλενάδα του γιου της Λιζ, πρώην φοιτήτριά της, με την οποία είχαν μια έντονη ακαδημαϊκή διαμάχη. Η τελευταία, όμως, επιμένει στις απόψεις της και δεν αργεί να δημοσιεύσει ένα πολιτικό μανιφέστο που θα γίνει τεράστιο μπεστ σέλερ.

Πολιτικό θρίλερ με την Νταϊάν Λέιν, σε σκηνοθεσία του ταλαντούχου Γιαν Κομάσα («Corpus Christi», «Suicide Room»).

Μια δεμένη οικογένεια βρίσκεται παγιδευμένη στην αναταραχή ενός αμφιλεγόμενου ανερχόμενου κινήματος, γνωστού ως «Η Αλλαγή». Η Έλεν, καθηγήτρια πανεπιστημίου, και ο Πολ, ένας βραβευμένος σεφ, ετοιμάζονται να γιορτάσουν την 25η επέτειο του γάμου τους. Ο γιος τους όμως φέρνει στη γιορτή μια πρώην μαθήτρια της μητέρας, τη Λιζ, με την οποία εκείνη είχε μια ιδεολογική διαμάχη. Η Λιζ επιμένει σταθερά στις λαϊκίστικες απόψεις της και, μάλιστα, έχει συγγράψει ένα μανιφέστο που απειλεί τη δημοκρατία.

Στην πρώτη αγγλόφωνη ταινία του, ο Πολωνός Κομάσα επιχειρεί, μέσα από το πορτρέτο μιας φιλελεύθερης οικογένειας που ξαφνικά αναγκάζεται να αποδεχτεί ένα νέο μέλος, να καταγράψει τη σύγχρονη εικόνα της Αμερικής, που από επίγειος παράδεισος μετατρέπεται σε ένα δυστοπικό τοπίο. Κάπως έτσι, μια οικογενειακή ιστορία γίνεται ένα πολιτικό θρίλερ, που όμως θέλει να τα χωρέσει όλα και γι’ αυτό χάνει τη δυναμική του.

Συχνά οι διάλογοι μοιάζουν περισσότερο με δοκίμια, ο ρυθμός από ένα σημείο και μετά εκτροχιάζεται σε αναλύσεις που δεν διαθέτουν κινηματογραφικότητα, και οι χαρακτήρες χάνουν την ανθρώπινη υπόστασή τους, προασπιζόμενοι ιδέες. Η ιδεολογική αντιπαράθεση που αποτυπώνει ο Κομάσα δεν επηρεάζει όσο θα μπορούσε την ψυχολογία και τις σχέσεις των ηρώων του, οπότε η σύνδεση του προσωπικού με το συλλογικό αποδυναμώνεται, με την πολιτική ρητορεία να λειτουργεί ως τροχοπέδη.

Σκοτώστε τον Τζόκεϊ (Kill the Jockey)

  • Σκηνοθεσία: Λουίς Ορτέγκα
  • Παίζουν: Ναουέλ Πέρεζ Μπισκαγιάρ, Ρομπέρτο Καρνάγκι, Ούρσουλα Κορβερό, Ντανιέλ Χιμένεθ Κάτσο, Ντανιέλ Φανέγο

Περίληψη: Ένας διάσημος τζόκεϊ που έχει πάρει την κάτω βόλτα λόγω καταχρήσεων, τραυματίζεται σοβαρά και πέφτει σε κώμα. Όταν ξυπνήσει, τα πάντα θα είναι διαφορετικά και πρώτα απ’ όλα ο ίδιος, ο οποίος αρχίζει να μεταμορφώνεται σταδιακά σε… γυναίκα.

Η νέα ταινία του Λουίς Ορτέγκα, που απέσπασε το βραβείο Ορίζοντες στο Φεστιβάλ του Σαν Σεμπαστιάν και το Βραβείο Edipo Re στο Φεστιβάλ Βενετίας. Ο Ρέμο Μανφρεντίνι είναι ένας νεαρός αλλά ήδη θρυλικός τζόκεϊ, που έχει πάρει την κάτω βόλτα: αλκοόλ, καταχρήσεις και ατυχήματα τον έχουν φέρει στα πρόθυρα της καταστροφής, αλλά και αντιμέτωπο με τον μαφιόζο χρηματοδότη του. Ταυτόχρονα, η σύντροφός του, επίσης διάσημη τζόκεϊ, περιμένει το πρώτο τους παιδί. Τη μέρα της σημαντικότερης κούρσας της ζωής του, μιας ιπποδρομίας που θα τον ξελάσπωνε, ένα σφοδρό ατύχημα θα τον ρίξει σε κώμα. Όταν όμως ξυπνήσει, όλα είναι διαφορετικά– και πρώτα απ’ όλα ο ίδιος, που σταδιακά μεταμορφώνεται σε γυναίκα.

Απελευθερωμένος από την ταυτότητά του, με μια κλεμμένη γούνα και επιδέσμους στο κεφάλι, περιπλανιέται στους δρόμους του Μπουένος Άιρες, προσπαθώντας να ανακαλύψει ποιος είναι πραγματικά.

Ιδιοσυγκρασιακός δημιουργός ο Ορτέγκα, που πριν μερικά χρόνια με τον «Άγγελο» κατάφερε να φτάσει μέχρι τα Όσκαρ, εδώ φτιάχνει μια σουρεαλιστική παραβολή, που δύσκολα μπορεί να την κατατάξει κανείς σε ένα είδος. Με αισθητικές επιρροές από το νουάρ έως τον Αλμοδόβαρ, ο Αργεντίνος σκηνοθέτης στήνει ένα πυρετικό όνειρο στη λογική του Ντέιβιντ Λιντς με το σαρκαστικό χιούμορ του Κάουφμαν, που δεν ενδιαφέρεται να εξηγήσει τα πάντα, αλλά λειτουργεί στο υποσυνείδητο.

Τα έμφυλα στερεότυπα και οι κοινωνικοί ρόλοι που συνεχώς αλλάζουν αποτελούν βασικό άξονα αυτού του παραληρηματικού κινηματογραφικού ποιήματος, που μέσα από τα στυλιζαρισμένα κάδρα του Τίμο Σαλμίνεν, παραπέμπει στο σινεμά του Καουρισμάκι και του Ρόι Άντερσον. Ο πρωταγωνιστής Ναουέλ Πέρεζ Μπισκαγιάρ, υιοθετώντας την παγωμένη μελαγχολία του Μπάστερ Κίτον, προσθέτει γοητεία σε ένα sui generis φιλμ, που τελικά υμνεί τη μαγεία του σινεμά.

Παίζονται ακόμα:

Επιχείρηση Καμπούλ (13 Jours, 13 Nuits)

  • Σκηνοθεσία: Μαρτέν Μπουρμπουλόν
  • Παίζουν: Ροσντί Ζεμ, Λίνα Χούντρι, Σίνσε Μπαμπέτ Κνούσεν, Κριστόφ Μοντενέ, Μπενζαμέν Ικέλ

Περίληψη: Τον Αύγουστο του 2021 τα αμερικανικά στρατεύματα αποσύρονται από το Αφγανιστάν και οι Ταλιμπάν εισβάλλουν στην πρωτεύουσα. Παντού επικρατεί χάος, καθώς όλοι επιχειρούν απεγνωσμένα να δραπετεύσουν από την πόλη.

Γαλλική περιπέτεια βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα.

Καμπούλ, 15 Αυγούστου 2021. Καθώς οι αμερικανικές δυνάμεις ετοιμάζονται να αποσυρθούν από το Αφγανιστάν, οι Ταλιμπάν εισβάλλουν στην πρωτεύουσα και καταλαμβάνουν την εξουσία, βυθίζοντας την πόλη στο χάος. Χιλιάδες Αφγανοί συρρέουν στη γαλλική πρεσβεία, όπου ο διοικητής Μοχάμεντ Μπιντά και η ελίτ ομάδα του προσπαθούν να εξασφαλίσουν την ασφάλεια των πολιτών. Παγιδευμένος μέσα μαζί με εκατοντάδες ανθρώπους, ο Μπιντά, με τη βοήθεια της Εύας —μιας νεαρής Γαλλοαφγανής—, πρέπει να διαπραγματευτεί με τους Ταλιμπάν προκειμένου να οργανώσει ένα κομβόι σε μια τελευταία προσπάθεια διαφυγής. Έτσι, ξεκινά ένας αγώνας ενάντια στον χρόνο, για να φτάσουν στο αεροδρόμιο και να ξεφύγουν από την κόλαση της Καμπούλ, πριν να είναι πολύ αργά.

Μετανιώνοντας για Σένα (Regretting You)

  • Σκηνοθεσία: Τζος Μπουν
  • Παίζουν: Μακένα Γκρέις, Ντέιβ Φράνκο, Αλισον Γουίλιαμς, Σκοτ Ιστγουντ, Γουίλα Φιτζέραλντ

Περίληψη: Καλά κρυμμένα οικογενειακά μυστικά έρχονται στην επιφάνεια μετά το ατύχημα από το οποίο επιζούν μια μητέρα και η κόρη της. Τώρα καλούνται να προσδιορίσουν από την αρχή τη σχέση τους.

Νεανικό ρομαντικό δράμα, βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Κολίν Χούβερ.

Η Μόργκαν έγινε μητέρα όταν ήταν μόλις δεκαεφτά ετών. Από τότε αφοσιώθηκε στο να εξασφαλίσει ότι η κόρη της, η Κλάρα, θα έχει όλες τις ευκαιρίες που η ίδια στερήθηκε. Χρόνια αργότερα, οι δύο γυναίκες καλούνται να αντιμετωπίσουν ό,τι απέμεινε μετά από ένα καταστροφικό ατύχημα, στο οποίο σκοτώνονται ο σύζυγος της Μόργκαν και η αδερφή της.

Ενώ ο πόνος για την απώλεια των αγαπημένων της είναι ακόμη νωπός, η Μόργκαν δέχεται ένα ακόμη σκληρό χτύπημα: την πιθανότητα ότι ο άντρας και η αδερφή της είχαν σχέση. Αποφασίζει να μην αποκαλύψει όσα ξέρει στην Κλάρα, προκαλώντας μια αλυσίδα παρεξηγήσεων που αναγκάζει τις δύο γυναίκες να αντιμετωπίσουν βαθιά κρυμμένα οικογενειακά μυστικά, να επαναπροσδιορίσουν την έννοια της αγάπης και να ανακαλύψουν εκ νέου η μία την άλλη.

Η συγγραφέας Κολίν Χούβερ έχει πουλήσει περισσότερα από 23 εκατομμύρια βιβλία, γεγονός που την καθιστά μία από τις πιο δημοφιλείς συγγραφείς παγκοσμίως και μία από τις 100 πιο επιδραστικές προσωπικότητες στον κόσμο, σύμφωνα με το περιοδικό «Time» το 2023. Η έμπνευση για τη συγκεκριμένη ιστορία προήλθε από τη σχέση της αδερφής της, Λιν, με τη μητέρα τους.

Ο Φίλος μου ο Τάφιτι (Tafiti – Across the Desert)

Σκηνοθεσία: Νίνα Βελς & Τίμο Μπέργκ

Με τις φωνές των (στα εληνικά): Στεφανίας Φιλιάδη, Στέλιου Ψαρουδάκη, Νέστορα Κοψιδά, Σοφίας Παναηλίδου, Σοφίας Καψαμπέλη, Χρήστου Θάνου, Κωνσταντίνου Λάγκου.

Περίληψη: Ο Ταφίτι, μια νεαρή σουρικάτα, απορρίπτει τη φιλία με έναν ποταμόχοιρο, αλλά τελικά θα χρειαστεί τη βοήθειά του, όταν κληθεί να εντοπίσει το γιατρικό που θα σώσει τον άρρωστο παππού του.

Ψηφιακό κινούμενο σχέδιο γερμανικής παραγωγής, βασισμένο στη σειρά παιδικών βιβλίων της Γιούλια Μπεμ, η οποία από το 2013 αριθμεί 22 τίτλους.

Ο ατίθασος Ταφίτι, μια νεαρή σουρικάτα, δεν ακολουθεί τους αυστηρούς κανόνες του παππού του και φέρνει στο σπίτι ένα αγριογούρουνο, τον Μπρίστλς. Εκεί, ο Μπρίστλς προκαλεί άθελά του ένα ατύχημα με ένα δηλητηριώδες φίδι, το οποίο δαγκώνει τον παππού. Σύμφωνα με έναν παλιό μύθο, μόνο ένα μπλε λουλούδι μπορεί να γιατρέψει όλες τις πληγές και να τον σώσει.

Αποφασισμένος να τον βοηθήσει, ο Ταφίτι, μαζί με τον Μπρίστλς, ξεκινούν μια απίθανη περιπέτεια για να βρουν το μαγικό λουλούδι. Όμως, για να το καταφέρουν, θα πρέπει να διασχίσουν την επικίνδυνη έρημο και να ξεπεράσουν πολλά εμπόδια.

Επαναπροβολή:

Με Λένε Στέλιο (Jag heter Stelios)

Σκηνοθεσία: Γιόχαν Μπέργκενστραλε

Παίζουν: Κωνσταντίνος Παπαγεωργίου, Μαρία Αντύπα, Δέσποινα Τομαζάνη

Περίληψη: Ο Στέλιος μεταναστεύει από την Ελλάδα στη Στοκχόλμη, όπου προσπαθεί να επιβιώσει αρχικά διανέμοντας εφημερίδες και αργότερα δουλεύοντας σε ένα εστιατόριο.

Ταινία του 1972, βασισμένη στο μυθιστόρημα «Μετανάστες» του Θοδωρή Καλλιφατίδη, που αντλεί έμπνευση από προσωπικές εμπειρίες και περιγράφει τη ζωή των Ελλήνων μεταναστών στη Σουηδία.

Ο Στέλιος, ένας νεαρός Έλληνας μετανάστης, εγκαταλείπει την Ελλάδα για να εγκατασταθεί στη Σουηδία. Εκεί προσπαθεί να προσαρμοστεί σε μια ξένη κοινωνία, να εργαστεί και να επιβιώσει. Στην πορεία έρχεται αντιμέτωπος με τη μοναξιά, τον ρατσισμό και την αποξένωση, ενώ παράλληλα δημιουργεί μια σχέση με μια Σουηδέζα.

Η ταινία αποτυπώνει με ρεαλισμό και ευαισθησία τη ζωή των Ελλήνων μεταναστών της δεκαετίας του ’70, την εσωτερική τους πάλη ανάμεσα στη νοσταλγία για την πατρίδα και την ανάγκη για μια νέα αρχή. Ο Στέλιος συμβολίζει ολόκληρη τη γενιά των μεταναστών, που άφησαν πίσω τους την πατρίδα αναζητώντας μια καλύτερη ζωή — κουβαλώντας, όμως, πάντα μέσα τους την αίσθηση της απώλειας και της νοσταλγίας.

Το έργο του Θοδωρή Καλλιφατίδη έχει αναγνωριστεί ως μία από τις πιο αυθεντικές απεικονίσεις της εμπειρίας της μετανάστευσης, ενώ η ταινία αποτελεί ένα από τα πρώτα δείγματα κινηματογραφικής συνεργασίας ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Σουηδία, με έντονο ανθρωπιστικό και κοινωνικό χαρακτήρα.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο 

Μπορεί επίσης να σας αρέσει

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας. Θα υποθέσουμε ότι είστε εντάξει με αυτό, αλλά μπορείτε να εξαιρεθείτε εάν το επιθυμείτε. ΑΠΟΔΟΧΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Πολιτική Απορρήτου & Cookies