Ο Ματίας Λεσόρ παραμένει εκτός δράσης μετά τον τραυματισμό του τον περσινό Δεκέμβριο και σε συνέντευξη που παραχώρησε αναφέρθηκε στο πώς ζει τα παιχνίδια του Παναθηναϊκού και πώς προσπαθεί να βοηθήσει την ομάδα ακόμη κι αν δεν είναι σε θέση να αγωνιστεί.
Ο Γάλλος σέντερ μίλησε στην εκπομπή Playmakers της Novasports και είπε τα εξής…
«Προσπαθώ να βοηθάω την ομάδα όσο πιο πολύ μπορώ. Προφανώς δεν μπορώ να είμαι στο παρκέ αυτή τη στιγμή, δεν μπορώ να τους βοηθήσω στο γήπεδο, αλλά προσπαθώ να είμαι η φωνή στα αποδυτήρια, η φωνή στην πλάγια γραμμή. Προσπαθώ να δώσω στους συμπαίκτες μου μερικές συμβουλές κάποιες φορές, γιατί αυτά που βλέπεις απ’ έξω ο παίκτης στο παρκέ δεν τα βλέπει. Απλά προσπαθώ να βοηθάω την ομάδα μου όσο περισσότερο μπορώ»
Σε βλέπουμε να πανηγυρίζεις τα καλάθια των μεγάλων, των ψηλών, σαν να είναι δικά σου. Είναι δύσκολο ή εύκολο για εσένα;
«Όλα είναι δύσκολα. Πρέπει να βάλω την ομάδα πρώτα. Δεν μπορώ απλά να κάτσω να κλαίω και να είμαι στεναχωρημένος επειδή δεν παίζω, επειδή αυτοί παίζουν ή οτιδήποτε. Απλά θέλω να νικήσει η ομάδα, να τα πηγαίνει καλά. Άμα είναι με εμένα μαζί είναι το τέλειο, αλλά αν δεν είναι, ακόμα είμαι χαρούμενος για τους συμπαίκτες μου».
Ανάρτησες ότι σου λείπει το μπάσκετ πάρα πολύ. Ήταν συναισθηματικό να βλέπεις τον Παναθηναϊκό από το σπίτι σου κόντρα στη Φενέρ και ποιες ήταν οι σκέψεις σου μετά από αυτό;
«Έβλεπα το παιχνίδι και μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου να παίζει σε αυτό. Είναι ένα παιχνίδι που διασκεδάζω να παίζω πάρα πολύ. Είναι έντονο, πολλοί διάλογοι, πολύ trash talk, μεγάλη έδρα μεταξύ των δύο ομάδων.
Προφανώς τους κερδίσαμε όταν πήραμε την EuroLeague, μας νίκησαν όταν την πήραν αυτοί, οπότε υπάρχει μία μικρή έχθρα. Οπότε, ξέρεις, είναι ένα παιχνίδι που μου αρέσει να παίζω και το διασκεδάζω πολύ. Μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου και είπα «γαμ…, πραγματικά μου λείπουν αυτά τα πράγματα, αυτά τα συναισθήματα». Όταν παίζεις εκτός έδρας και όλο το κοινό είναι εναντίον σου και πρέπει να πάρεις αυτή τη νίκη.
Αυτά τα παιχνίδια μού αρέσουν πιο πολύ απ’ όλα και απλά λησμόνησα τις καλές μέρες. Ήμουν απλά εγώ και τα συναισθήματά μου, αλλά δεν μπορώ να τα νικήσω. Πρέπει να είμαι εκεί για τους συμπαίκτες μου και να βοηθάω την ομάδα».
Αν αυτό ήταν ένα παιχνίδι που σου έλειψε τόσο, τότε τι θα συμβεί στις 2 Ιανουαρίου, στο παιχνίδι κόντρα στον Ολυμπιακό εδώ;
«Είναι παρόμοιο παιχνίδι. Είναι ένα παιχνίδι που ζούμε γι’ αυτό. Ντέρμπι. Αυτόν τον αγώνα τον περιμένουν όλοι. Μπορείς να νιώσεις την ένταση, ότι όλοι μπορούν να κάνουν τα πάντα για να κερδίσουν. Όλοι έρχονται πανέτοιμοι. Είναι σκυλομαχία και πρέπει απλά να είσαι εκεί σαν σκυλί.
Και αυτό είμαι εγώ, ένα σκυλί, και αυτά τα παιχνίδια αγαπώ περισσότερο. Ξέρω ότι είναι δύσκολο να το βλέπεις από εδώ και κάθε φορά που κάθομαι εδώ είναι δύσκολο να το κάνω. Ιδρώνω σαν να παίζω μέσα στο ματς, γιατί έχω τόση ενέργεια που πρέπει να βγει προς τα έξω και θα βγει όταν επιστρέψω στο γήπεδο».
Όσο έχεις δει και τις δύο ομάδες και ξέρεις καλύτερα απ’ τον καθένα, τι χρειάζεται για να κερδίσεις αυτό το παιχνίδι; Τι περιμένεις από αυτό το ματς στις 2 Ιανουαρίου;
«Όπως είπα, πρέπει να είναι σκυλιά. Πρέπει να έρθουν εδώ έτοιμοι να παλέψουν, πανέτοιμοι, έτοιμοι να ματώσουν στο παρκέ, έτοιμοι να αφήσουν ψυχή και σώμα στο παρκέ, να κάνουν ό,τι περνάει απ’ το χέρι τους για να νικήσουν. Αν είναι 51-50 δεν μας ενδιαφέρει, η νίκη είναι νίκη. Αν είναι 99-100 είναι μία νίκη. Ό,τι χρειαστεί.
Αν είναι άσχημο παιχνίδι ή όμορφο, πρέπει να κάνουν τα πάντα για να κερδίσουν. Να βουτάνε στο παρκέ, να παίρνουν κάθε ριμπάουντ, να παίζουν άμυνα λες και εξαρτώνται οι ζωές τους. Αυτό το στυλ παιχνιδιού πρέπει να ακολουθήσουν. Είναι παιχνίδι ζωής και θανάτου».
Αν ο Άγιος Βασίλης υπήρχε, τι γράμμα θα του έγραφες;
«Νομίζω πως όλοι ξέρουν τι θα του ζητούσα, αν μπορούσε να μου δώσει κάτι. Δεν πιστεύω στον Άγιο Βασίλη πλέον, αλλά πιστεύω στον Θεό. Προσεύχομαι κάθε μέρα, που με βοηθάει να το προσπερνάω όλο αυτό, που η οικογένειά μου είναι εδώ για μένα.
Ο Θεός είναι εδώ επίσης για εμένα και με βοηθάει πολύ. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να προσεύχομαι για να με βοηθήσει και σε αυτή τη στιγμή. Ήταν δύσκολα όλο αυτόν τον καιρό, και ψυχικά και σωματικά, αλλά είμαι μεγάλος πιστός. Πιστεύω στον εαυτό μου, πιστεύω στον Θεό, πίστεψα στους ανθρώπους που ήταν γύρω μου και μακάρι να ανταμειφθώ σύντομα».